|||
IMG_7228.jpeg
De todos los libros mágicos del Renacimiento, este es quizás el más enigmático. La primera edición apareció en 1575, en latín, publicada en Basilea. Poco se sabe sobre el autor, aparte de que estaba muy versado en las obras de Hermes Trismegisto y Paracelso, y era experto tanto en la magia medieval como renacentista.
Al publicarse, el libro causó revuelo en Basilea. El teólogo Théodore de Bèze lo condenó como “satánico” y se indignó porque se equiparaba a Hermes Trismegisto con el apóstol Pablo. Un elemento nuevo y llamativo en la literatura mágica fue la introducción de siete espíritus “olímpicos” que gobiernan el mundo: Aratrón, Betor, Fáleg, Oc, Hagith, Ofiel y Ful.
Existen tres traducciones al alemán del “Arbatel” (una versión corta y otra larga), así como una traducción al latín realizada desde el alemán por Christoph Weickhart, seguidor de Valentín Weigel. En 1655, apareció una edición en inglés como apéndice a una obra de Agrippa von Nettesheim.
❡ Van alle boeken over magie uit de renaissance is dit wellicht het meest raadselachtige. De eerste druk verscheen in 1575 in het Latijn, in Bazel. Over de auteur is weinig bekend, behalve dat hij vertrouwd was met de werken van Hermes Trismegistus en Paracelsus, en een expert was in zowel middeleeuwse als renaissance–magie.
Bij verschijning veroorzaakte het boek grote opschudding in Bazel. De calvinistische theoloog Théodore de Bèze bestempelde het als ’satanisch’ en was verontwaardigd dat Hermes Trismegistus op één lijn werd gesteld met de apostel Paulus. Een nieuw element was de introductie van zeven ’Olympische’ geesten die de wereld zouden regeren: Aratron, Bethor, Phaleg, Och, Hagith, Ophiel en Phul.
Van de Arbatel bestaan drie Duitse vertalingen (een korte en een lange versie), en een Latijnse vertaling vanuit het Duits, vervaardigd door Christoph Weickhart, een volgeling van Valentin Weigel. In 1655 verscheen een Engelse editie als bijlage bij een werk van Agrippa von Nettesheim.
❡ Of all magical books from the Renaissance, this is perhaps the most enigmatic. The first edition appeared in 1575, in Latin, published in Basel. Little is known about the author, other than that he was well-versed in the works of Hermes Trismegistus and Paracelsus, and an expert in both medieval and Renaissance magic.
Upon its publication, the book caused a stir in Basel. The theologian Théodore de Bèze condemned it as “satanic” and was outraged that Hermes Trismegistus was equated with the apostle Paul. A new and striking feature in magical literature was the introduction of seven “Olympic” spirits who govern the world: Aratron, Bethor, Phaleg, Och, Hagith, Ophiel, and Phul.
There exist three German translations of the “Arbatel” (a short and a long version), as well as a Latin translation made from the German by Christoph Weickhart, a follower of Valentin Weigel. In 1655, an English edition appeared as an appendix to a work by Agrippa von Nettesheim.
